malin

W 1999 roku obchodzilśmy 100 rocznicę założenia ksiąg rodowodowych owczarka niemieckiego i zarejestrowania w nich pierwszych psów i suk.Powstanie rasy było poprzedzone wieloletnią służbą owczarków u ludzi oraz rozwiniętymi przez ten wielopokoleniowy kontakt z człowiekiem wieloma wspaniałymi cechami charakteru,których do dzisiaj wymaga sie od owczarka niemieckiego.
Takimi cechami są;czujność,nieufność,odwaga,karność,opiekuńczośc,szczerość.
Podstawowe wykorzystanie owczarka - pomoc przy wypasie owiec.
Hodowlą owczarków zajmowali się od dawna pasterze.Ówczesne warunki życia i komunikowania sie powodowały regionalizację hodowli.Psy były kojarzone z sukami w ramach niewielkich populacji występujących w danym regionie.Przyniosło to z soba znaczne zróżnicowanie wyglądu owczarka na poszczególnych terenach.Hodowla ta była hodowlą wybitnie użytkową ,pasterze kojarzyli z soba te psy i suki,które wydawały im się najbardziej przydatne do pomocy w wypasie owiec.
Najbardziej rzucającą sie w oczy różnicą pomiędzy owczarkami z różnych części Niemiec była różnica wzrostu.Najmniejsze psy spotykano na północy,wraz z przesuwaniem sie na południe wielkość owczarków rosła.Oprócz wielkości owczarka te różniły sie od siebie również długością i gatunkiem włosa oraz kształtem i sposobem noszenia uszu.
Owczarki z reguły sa psami stadnymi poniewaz ich przodkowie żyły tylko w stadach.Tworzyły watahy z Psem i Suka alfa na czele.
Para alfa łaczy sie na całe zycie bardzo sie przywiazują do siebie.
W momencie gdy potomstwo dorasta zaczyna sie dominacja.
Chodzi tu głównie o uleglość dla pary alfa.
Suka alfa ma jako jedyna prawo do rozmażania sie w stadzie(oczywiście z Psem alfa) przysługuje jej wtedy wszytkie zdobyte pożywienie.
Życie w stadzie uczy instyktów polowania i planomowania zdobycia pożywienia.Jest to bardzo przydatne dla młodego potomstwa.

Kiedy pokryje sie suczkę rasy owczarek niemiecki psem tej samej rasy to jako rezultat tego krycia otrzymamy miot tej rasy psów.Wiele osób sądzi,że to już wystarczy ,aby zostać hodowcą psów.Niestety nie jest to takie proste,gdyż w kynologii słowo hodować nie oznacza tylko pomnażać,lecz przyczyniać sie świadomie i planowo do postępu hodowlanego w danej rasie .W tym celu oprócz wielkiego zamiłowania do psów potrzebna jest dokładna znajomość wzorca rasy,anatomii,genetyki,psychiki oraz innych uwarunkowań niezbednych do prowadzenia hodowli.Im wiecej przyszły hodowca zdobywa na ten temat wiadomości poprzez fachową literaturę,kontakty ze starszymi doświadczonymi hodowcami,kierownikami sekcji w poszczególnych Oddziałach naszego Związku ,tym szybciej pogłebi sie wiedza w zakresie hodowli,którą nalezy określić jako sztukę,a nie zajęcie dla zabicia czasu ,względem zarobienia dodatkowych ilości pieniędzy.

Traktując jednak hodowle bardzo poważnie stwierdzimi,że jest to zajęcie wielce interesujące,dające wiele satysfakcji i zadowolenia w miarę osiągniętych wyników.